Instytucja składu VAT została uregulowana w Dyrektywie VAT 2006/112 jako dobrowolny element podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 157 Dyrektywy państwa członkowskie mogą zwolnić z podatku import i dostawy towarów, które mają zostać objęte procedurą składu inną niż skład celny. Dodatkowo, państwa członkowskie na mocy art. 158 Dyrektywy mogą wdrożyć instytucję składu VAT, dla towarów gdy przeznaczone są do:
Według projektowanego przez MF rozwiązania przez skład VAT należałoby rozumieć skład celny o którym mowa w art. 242 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego, ale z wyłączeniem składowania wyrobów akcyzowych. Składy VAT mogłyby być przy tym prowadzone tylko przez podmioty już posiadające prawo do prowadzenia składu celnego.
Zgodnie z zaprezentowanym podejściem, w składzie VAT mogłyby być dokonywane ściśle określone transakcje:
Podczas składowania towarów nie byłaby jednak możliwa ich dostawa. W przypadku dokonania dostawy towarów w składzie VAT, następowałoby ich wyprowadzenie i powstanie obowiązku podatkowego.
Przy składowaniu VAT następuje odroczenie obowiązku zapłaty podatku od składowanych towarów do momentu wyprowadzenia ich ze składu. Obowiązek podatkowy ciąży przy tym na podmiocie wyprowadzającym towary. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że oprócz zapłaty podatku po wyprowadzeniu towarów, w trakcie składowania VAT Ministerstwo Finansów oczekuje złożenia zabezpieczenia VAT. Najprawdopodobniej zabezpieczenie takie mogłoby być złożone przez podmiot prowadzący skład.
Po wyprowadzeniu towarów ze składu podstawa opodatkowania powinna być odpowiednio zwiększona o wartość wykonanych na towarach usług. Dodatkowo, podstawę opodatkowania zwiększą ubytki składowanych towarów.
W trakcie składowania towarów na podmiocie prowadzącym skład celny będzie ciążyła solidarna odpowiedzialność podatkowa za ubytki w składowanych towarach. Co więcej, prowadzący skład będzie również zobowiązany do utrzymania ewidencji składu i przesyłania odpowiednich deklaracji do organów skarbowych.
W konsultowanych propozycjach Ministerstwo Finansów przedstawia koncepcję składu VAT, którego funkcjonowanie jest niemal symetryczne do funkcjonowania składu celnego na gruncie przepisów celnych. Faktyczna różnica między tymi dwiema instytucjami polega m.in. na braku faktycznego odgórnego przeznaczenia towarów objętych składem VAT. W przeciwieństwie do składu celnego towary w składzie VAT mogą podlegać obrotowi krajowemu i zagranicznemu bez konieczności stosowania procedur celnych.
Inną różnicą mogą być czynności jakie można wykonywać na składowanych towarach. Przepisy celne dopuszczają wykonywanie tzw. zwyczajowych czynności na towarach w składach celnych. W ramach składu VAT Ministerstwo określiło niezdefiniowany katalog usług związanych bezpośrednio z towarami w składzie VAT. Być może zakres możliwych do zastosowania usług okaże się szerszy niż dotąd stosowany w składach celnych.
W pozostałych kwestiach proponowany zakres składu VAT wydaje się być symetryczny względem składu celnego.
Strona Ministerstwa Finansów dotycząca propozycji wdrożenia składu VAT: Konsultacje w sprawie wdrożenia instytucji składu VATZobacz także