Ustawa o CIT reguluje warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła (WHT) wypłacanej zagranicznym udziałowcom dywidendy. Wśród wymogów nie ma obowiązku dokonywania przez polską spółkę weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela. Dodatkowo, w polskim orzecznictwie sądowym dotychczas występowała linia orzecznicza, zgodnie z którą płatnik nie musiał badać statusu otrzymującego ją podmiotu pod kątem rzeczywistego właściciela w celu zastosowania zwolnienia dywidendy z podatku u źródła.
Odejście od powyższego zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 stycznia 2023 roku (sygn. II FSK 1588/20). Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że polska spółka wypłacająca dywidendę do innego kraju UE musi zbadać czy trafi ona do rzeczywistego właściciela. W przypadku zaniechania badania statusu odbiorcy, polska spółka powinna pobrać podatek w wysokości 19%.
We wspomnianym wyroku sąd nie tylko odszedł od literalnej wykładni przepisów ustawy o CIT, ale również od stanowiska, które prezentował w wydanym 27 kwietnia 2021 roku orzeczeniu (sygn. II FSK 240/21).
Podatek u źródła ze względu na swoje zawiłe i niejasne przepisy jest dla płatników oraz podatników problematyczny. Wyrok z 31 stycznia 2023 roku z pewnością nie zmniejszył związanych z tym podatkiem wątpliwości, a jedynie je uwypuklił.
Zobacz także