Na mocy ustawy z 6 grudnia 2024 r. (Dz.U. z 17 grudnia 2024 r. poz. 1863), limit przychodów netto ze sprzedaży, obligujący do prowadzenia ksiąg rachunkowych, został podniesiony o 25%, osiągając równowartość 2 500 000 EUR.
Zgodnie z przepisami, przeliczenie tego limitu na złote odbywa się według średniego kursu euro, publikowanego przez NBP w pierwszy roboczy dzień października roku poprzedzającego rok podatkowy.
W 2024 r. kurs ten, ogłoszony 1 października (tabela NBP nr 191/A/NBP/2024), wynosił 4,2846 PLN. W związku z tym, limit dla ksiąg rachunkowych oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów (PKPiR) w 2025 r. wyniesie 10 711 500 PLN (2 500 000 EUR x 4,2846 PLN). Przypomnijmy, że w roku 2024 limit ten wynosił 2 000 000 EUR, w przeliczeniu było to 9 218 200 PLN.
Istotną zmianą wprowadzoną nowelizacją ustawy o rachunkowości jest również wyłączenie przychodów z operacji finansowych z definicji przychodów netto ze sprzedaży.
W ramach nowelizacji zwiększono progi określające obowiązek badania sprawozdań finansowych przez biegłego rewidenta. Konieczność przeprowadzenia badania za dany rok obrotowy powstanie, jeśli spełnione zostaną co najmniej dwa z trzech poniższych kryteriów:
Nawet jeśli przedsiębiorca nie przekroczył ustawowego limitu przychodów, może dobrowolnie zdecydować się na prowadzenie pełnej księgowości, czyli ksiąg rachunkowych, zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości.
Wystarczy, że w tym celu powiadomi przed rozpoczęciem roku obrotowego właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Zgłoszenie chęci prowadzenia ksiąg rachunkowych można złożyć poprzez system CEIDG, na przykład podczas rejestracji firmy lub aktualizacji danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości).
Czytaj także: Obowiązki księgowe w Polsce
Pełna księgowość dostarcza kompleksowy obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, ale wiąże się z większymi obowiązkami w zakresie prowadzenia dokumentacji i sporządzania sprawozdań. Z kolei wybór odpowiedniej formy księgowości uproszczonej zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj działalności, wysokość przychodów i preferencje przedsiębiorcy. Czym różnią się te formy rozliczenia?
Pełna księgowość to zaawansowany system ewidencji finansowej, wymagający od przedsiębiorstwa szczegółowego rejestrowania i analizowania wszystkich operacji gospodarczych. W odróżnieniu od uproszczonych form księgowości, pełna księgowość charakteryzuje się obszerną dokumentacją i rozbudowaną strukturą księgową. Przedsiębiorca zobowiązany jest do ścisłego przestrzegania zasad rachunkowości oraz wymogów podatkowych.
Księgowość uproszczona to prostsza forma ewidencji finansowej, mniej skomplikowana niż pełna księgowość. Umożliwia przedsiębiorcom stosowanie uproszczonych zasad prowadzenia dokumentacji finansowej, co wiąże się z mniejszą liczbą obowiązków ewidencyjnych i sprawozdawczych. Do kluczowych cech księgowości uproszczonej należy brak konieczności prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych, dzienników czy zestawień obrotów i sald.
Wybór formy rozliczenia nie należy do prostych, rekomendujemy więc konsultację z naszym doradcą, który pomoże dobrać optymalne rozwiązania dla Twojej firmy.
Zobacz także