Koszt hipotetycznych odsetek jako koszt uzyskania przychodu

W 2019 roku do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa CIT”) wprowadzono przepisy dotyczące dodatkowej ulgi dla podatników, którzy decydują się na zatrzymanie zysku w spółce i niewypłacanie dywidendy, a tym samym kumulują własny kapitał. Głównym powodem wprowadzenia nowych przepisów była chęć ustawodawcy, aby zrównać skutki podatkowe finansowania kapitałem własnym i obcym (tj. pożyczkami, kredytami).

Zgodnie z art. 15cb ustawy CIT, podatnicy mogą uznać za koszt uzyskania przychodu koszt hipotetycznych odsetek kalkulowany jako iloczyn stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty dopłaty wniesionej do spółki lub zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Zasady te nie mają zastosowania w przypadku dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej.

Kiedy można uwzględnić w kosztach hipotetyczne odsetki?

Hipotetyczne odsetki można uwzględnić w kosztach podatkowych w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału zapasowego/rezerwowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio następujących po sobie latach podatkowych, pod warunkiem, że w tym okresie nie nastąpi zwrot dopłat lub wypłata z kapitałów. Jeśli przed upływem 3 lat podatnik zwróci dopłaty lub wypłaci zysk przekazany na kapitał zapasowy/rezerwowy, będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu w kwocie równej hipotetycznym odsetkom zaliczonym do kosztów uzyskania przychodów.

Jaką kwotę hipotetycznych odsetek można uwzględnić w kosztach?

Łączna kwota hipotetycznych odsetek zaliczona do kosztów podatkowych w roku podatkowym nie może przekroczyć 250 000 zł, co dla podatników przekłada się na oszczędność podatkową w maksymalnej wysokości 47 500 zł.

Co ważne, choć przepisy te można zastosować po raz pierwszy do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2019 r., to mają one zastosowanie również do dopłat oraz zysku przekazanego na kapitał zapasowy/rezerwowy po dniu 31 grudnia 2018 r. W takiej sytuacji za rok wniesienia dopłaty/przekazania zysku przyjmuje się rok podatkowy rozpoczęty po 31 grudnia 2019 r.

Do powyższej ulgi ma mieć zastosowanie tzw. klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania, której celem jest ograniczenie omawianej ulgi wyłącznie do sytuacji, gdy decyzje w przedmiotowym zakresie mają uzasadnienie ekonomiczne. Klauzula ma obowiązywać od 1 stycznia 2021 r. Przepisy w tym zakresie zostały już uchwalone i oczekują na podpis Prezydenta.